EtatowaMama

Dziewczyna... Kobieta.. Matka... Przyjaciółka.. Czyjś wróg.. Jedna z wielu w tłumie.. A może jednak dla kogoś nie powtarzalna i nie zastąpiona. Takie jest moje marzenie być dla kogoś tą jedną, niezastąpioną Żanetą. Osoba, która ma już swój bagaż doświadczeń, mimo iż ma tylko 25 lat. Piegowata, chyba sympatyczna i uwielbiająca się śmiać nawet z błachych, często nie istotnych rzeczy, lecz zawsze pozostających w pamięci. Jestem zwykłą osobą jak wielu z nas. Prowadze na pozór spokojne życie, wychowując dwoje dzieci, kochając jednego mężczyznę. 

Nie pracuję zawodowo, czekam z utęsknieniem do momentu pójścia moich szkrabów do przedszkola. Czy mam pasje? Kiedyś było ich więcej bo i wiecej było na nie czasu. W tym momencie przeczytanie książki od deski do deski daje mi ogromną satysfakcję. Codzienna rutyna potrafi wykończyć, pieluchy, mleko, płacze, kąpiele, przebieranie, ząbkowanie, spacery, wizyty u lekarza, ten brak czasu i sił na sex. Kiedyś sex był dla mnie najlepszym sposobem na rozładowanie emocji, poprawienie nastroju. Teraz? W obcnej chwili jest to mycie okien badź odkurzanie i wszystko inne związane ze sprzątaniem. Nawet nie wiecie jak można wyładować się na pucowaniu okien. 

Usiadłam stwierdziłam że obejrze jakiś beznadziejny film na YouTubie ale przy dwójce dzieci się poprostu nie da... Jedno chce się pobawić, a drugie zabiera mu zabawki. I się zaczyna krzyk, płacz i szarpanki.. Co kilka sekund słysze krzyk syna "Mamusia zabierz Jule" "Jula przyszła!". Wchodze do pokoju.. Młodą biorę pod pachę i sadzam ją na kanape obok siebie, zrobiła się cisza. Wzięłam więc laptopa i pomyślałam że zaczne pisać bloga, coś co będzie tylko moje i dla mnie. Zarejestrowałam się.. Zalogowałam się... Synek przyszedł do stołu napić się herbaty.. Myślalam, że mój pierwszy wpis będzie zupełnie o czym innym ale stwierdziłam, że najlepsza będzie szara rzeczywistość. Tak wiec staram się wpisać cokolwiek lecz córka siada na klawiaturze laptopa i ciągnie mnie za włosy, ktore i tak są w opłakanym stanie, za to Młody pluje do Herbaty i chlapie prosto w ekran komputera.  Zebranie myśli w takich warunkach jest poprostu nie realne... Teraz pragnę tylko napić się tej mojej codziennej zawsze zimnej i gorzkiej kawy.. W wolnej chwili z pewnością opowiem troche o moim życiu o tym kim jestem , kto tworzy moją rodzię , czemu poświęcam swój czas, z każdym wpisem mam nadzieje że przypomnę sobie jaka byłam kiedyś, jaka jestem teraz i jakabym chciała być za 10 lat. Może to będzie mój pamietnik, który zawsze chciałam pisać a nigdy nie miałam na to odwagi, kto wie.